Joanna Chmielewska - Wszystko czerwone / Всё красное

• Название: Wszystko czerwone / Всё красное
• Автор: Joanna Chmielewska
• Издательство: АСТ; Восток-Запад
• Жанр: Иронический детектив
• Год: 2008
• ISBN: 978-5-17-051115-0

Билингва. Польский язык с Иоанной Хмелевской. Метод чтения Ильи Франка.

В книге предлагается произведение Иоанны Хмелевской "Все красное", адаптированное (без упрощения текста оригинала) по методу Ильи Франка Уникальность метода заключается в том, что запоминание слов и выражений происходит за счет их повторяемости, без заучивания и необходимости использовать словарь. Пособие способствует эффективному освоению языка, может служить дополнением к учебной программе. Предназначено для студентов, для изучающих польский язык самостоятельно, а также для всех интересующихся польской культурой.

---

Wieczór wyraźnie się rozkręcał. Wszyscy wykazywali przerażającą ruchliwość i rzadko spotykaną gorliwość w donoszeniu rozmaitych przedmiotów, wszyscy prezentowali niesłychaną inwencję w wymyślaniu nowych pragnień i potrzeb. Pod czerwoną lampą trwały nieruchomo tylko trzy pary butów. Dwie z nich należały do Leszka i Henryka, którzy siedzieli obok siebie, konwersowali w dziwnym, niemiecko-angielskim języku o wadach i zaletach różnych typów jachtów i zajęci byli sobą tak, że nie zwracali uwagi na resztę towarzystwa, trzecia zaś do Edka. Edek również nie opuszczał swojego miejsca, pod ręką miał wielkie pudło, zastawione zapasem napojów i używał ich bez wyboru i bez ograniczeń.

— Alicja! — ryknął nagle (гаркнул он неожиданно), przekrzykując panujący hałas (перекрикивая царящий хаос), przy czym w ryku jego dźwięczała wyraźna nagana (причем в крике его звучал явный упрек). — Alicja (Алиция)!!! Dlaczego ty się narażasz (почему = чего ты так рискуешь = нарываешься; narażać się na coś — подвергать себя опасности)?!!!

Pytanie zabrzmiało tak dziwnie (вопрос прозвучал так странно), a przy tym tak potężnie (а при этом так мощно), rozległo się gdzieś w tych ciemnościach tak nieoczekiwanie (раздалось где-то = в этих потемках так неожиданно; rozlec się — раздаться, зазвучать), że wszyscy nagle zamilkli (что все внезапно замолчали). Edek, ryknąwszy (Эдек, гаркнув), też zamilkł (тоже замолчал) i zapanowała cisza (и воцарилась тишина). Alicja nie udzielała odpowiedzi (Алиция не отвечала; udzielać odpowiedzi — давать ответ, отвечать на вопрос) z tego prostego powodu (по тому простому поводу), że nie było jej na tarasie (что ее не было на террасе).

— Znów się zalał (опять наклюкался) — mruknęła niechętnie Zosia (проворчала Зося) skądś od strony domu (откуда-то со стороны дома).

— Alicja (Алиция)!!! — ryknął znów Edek (снова гаркнул Эдек) i łupnął głucho szklanką z piwem w wierzch pudła (и треснул стаканом с пивом о верх ящика), chlapiąc wokół (забрызгав /все/ вокруг; chlapnąć — брызнуть, хлюпнуть). — Alicja, do ciężkiej cholery (Алиция, черт побери), dlaczego ty się narażasz (почему = чего ты нарываешься)?!!!

— Alicja! — ryknął nagle, przekrzykując panujący hałas, przy czym w ryku jego dźwięczała wyraźna nagana. — Alicja!!! Dlaczego ty się narażasz?!!!

Pytanie zabrzmiało tak dziwnie, a przy tym tak potężnie, rozległo się gdzieś w tych ciemnościach tak nieoczekiwanie, że wszyscy nagle zamilkli. Edek, ryknąwszy, też zamilkł i zapanowała cisza. Alicja nie udzielała odpowiedzi z tego prostego powodu, że nie było jej na tarasie.

— Znów się zalał — mruknęła niechętnie Zosia skądś od strony domu.

— Alicja!!! — ryknął znów Edek i łupnął głucho szklanką z piwem w wierzch pudła, chlapiąc wokół. — Alicja, do ciężkiej cholery, dlaczego ty się narażasz?!!!

Nogi zawiadomionej widocznie o występie Edka Alicji (ноги видимо уже уведомленной о выступлении Эдека Алиции) pojawiły się nagle w czerwonym świetle (внезапно появились = нарисовались в красном свете /лампы/). Edek usiłował się podnieść (Эдек пытался подняться), ale opadł z powrotem na fotel (но рухнул обратно в кресло).

— Alicja, dlaczego ty się (Алиция, чего ты) …??!!

— Dobrze, dobrze (хорошо, хорошо) — powiedziała uspokajająco Alicja (сказала Алиция успокаивая /его/). — Edek, nie wygłupiaj się (Эдек, не придуривайся), obudzisz całe miasto (/а то/ весь город разбудишь).

— Dlaczego ty się narażasz (чего ты нарываешься)? — ciągnął Edek z uporem (упорно продолжал = не унимался Эдек), tonem pełnym potępienia (тоном, полным осуждения), tyle że nieco już ciszej (только что уже немного тише). — Dlaczego ty przyjmujesz takie osoby (почему ты принимаешь /у себя/ таких людей)?! Pisałem ci przecież (я ведь писал тебе) …!

Nogi zawiadomionej widocznie o występie Edka Alicji pojawiły się nagle w czerwonym świetle. Edek usiłował się podnieść, ale opadł z powrotem na fotel.

— Alicja, dlaczego ty się…??!!

— Dobrze, dobrze — powiedziała uspokajająco Alicja. — Edek, nie wygłupiaj się, obudzisz całe miasto.

— Dlaczego ty się narażasz? — ciągnął Edek z uporem, tonem pełnym potępienia, tyle że nieco już ciszej. — Dlaczego ty przyjmujesz takie osoby?! Pisałem ci przecież…!

Eksplozja dobrego wychowania (взрыв/вспышка хорошего поведения) na nowo napełniła hałasem (вновь наполнила шумом) mrok nad czerwonym kręgiem (полумрак над красным кругом). Całe zgromadzenie (все собрание = сборище), zorientowane w stanie Edka (ориентированное = которое было в курсе о состоянии Эдека), gwałtownie usiłowało go zagłuszyć (усиленно старалось его заглушить), nie mając pojęcia (не имея понятия), co też on może jeszcze powiedzieć (что еще такого он может сказать/сообщить), i ze względu na Alicję (и по причине Алиции = из уважения к Алиции; ze względu na kogoś, coś — принимая во внимание, учитывая кого-л, что-л.) starając się tego na wszelki wypadek nie usłyszeć (стараясь этого на всякий случай не услышать). Wysiłki dziewięciu osób uwieńczyło powodzenie (усилия девяти человек завершились успехом = успешно), głos Edka zginął w ogólnym wrzasku (голос Эдека потерялся в общем галдеже). Leszek wykrzykiwał do Henryka coś o jakiejś rufie (Лешек что-то выкрикивал Хенрику о какой-то корме), Anita natrętnie namawiała wszystkich (Анита навязчиво уговаривала всех) do spożycia dwóch ostatnich kanapek (съесть два последних бутерброда), Zosia głosem Walkirii żądała (Зося голосом Валькирии требовала), żeby Paweł otworzył butelkę piwa (чтобы Павел открыл бутылку пива) …

Eksplozja dobrego wychowania na nowo napełniła hałasem mrok nad czerwonym kręgiem. Całe zgromadzenie, zorientowane w stanie Edka, gwałtownie usiłowało go zagłuszyć, nie mając pojęcia, co też on może jeszcze powiedzieć, i ze względu na Alicję starając się tego na wszelki wypadek nie usłyszeć. Wysiłki dziewięciu osób uwieńczyło powodzenie, głos Edka zginął w ogólnym wrzasku. Leszek wykrzykiwał do Henryka coś o jakiejś rufie, Anita natrętnie namawiała wszystkich do spożycia dwóch ostatnich kanapek, Zosia głosem Walkirii żądała, żeby Paweł otworzył butelkę piwa…

Alicja przysiadła na poręczy fotela Edka (Алиция присела на ручки/подлокотники кресла Эдека; przysiąść — присесть).

— Przestań się wygłupiać (перестань выделываться), tu jest Dania (тут Дания), tu się nie krzyczy (тут не кричат) …

— A ja ci pisałem (а я ведь тебе писал), żebyś uważała (чтобы ты была осторожна)! No, pisałem ci przecież (ну, я же писал тебе)!

— Możliwe (возможно), ale ja nie czytałam (но я не читала).

— Alicja, woda się gotuje (Алиция, вода закипает)! — zawołała Elżbieta z ciemności (позвала Эльжбета из темноты).

— Ja ci to zaraz powiem (сейчас я тебе /все/ расскажу) — upierał się Edek (упирался = настаивал на своем Эдек). — Jak nie czytałaś mojego listu (как = если ты не читала моего письма), to ja ci to zaraz powiem (то сейчас я тебе /все/ расскажу)! Jemu też powiem (ему тоже расскажу)!… Dlaczego ty nie czytałaś mojego listu (почему ты не читала моего письма)?…

— Bo mi gdzieś zginął (потому что = да он где-то потерялся). Dobrze, powiesz mi (хорошо, расскажешь мне), ale przecież nie teraz (но не сейчас ведь)!

— Owszem, ja powiem teraz (конечно, я расскажу сейчас)!

— Dobrze, teraz, niech będzie (хорошо, пусть будет сейчас), tylko zaczekaj chwilę (только подожди немного), zrobię ci kawy (я сделаю/приготовлю тебе кофе) …

Alicja przysiadła na poręczy fotela Edka.

— Przestań się wygłupiać, tu jest Dania, tu się nie krzyczy…

— A ja ci pisałem, żebyś uważała! No, pisałem ci przecież!

— Możliwe, ale ja nie czytałam.

— Alicja, woda się gotuje! — zawołała Elżbieta z ciemności.

— Ja ci to zaraz powiem — upierał się Edek. — Jak nie czytałaś mojego listu, to ja ci to zaraz powiem! Jemu też powiem!… Dlaczego ty nie czytałaś mojego listu?…

— Bo mi gdzieś zginął. Dobrze, powiesz mi, ale przecież nie teraz!

— Owszem, ja powiem teraz!

— Dobrze, teraz, niech będzie, tylko zaczekaj chwilę, zrobię ci kawy…

Słuchałam tych fragmentów dialogu (я слушала эти фрагменты диалога) nietaktownie i z nadzwyczajnym zainteresowaniem (бестактно и с необычайным удовольствием). Alicja poszła robić kawę (Алиция пошла делать кофе). Pomogłam jej (я помогла ей) z nadzieją (в надежде), że prędzej wróci (что она быстрее вернется) i Edek powie coś więcej (и Эдек расскажет что-то больше = еще). Potem trzeba było jeszcze donieść śmietankę (потом еще нужно было = пришлось принести сливки), cukier (сахар), słone paluszki (соленые палочки = соломку), więcej piwa (больше = еще пива), więcej koniaku (больше = еще коньяка), szwajcarskie czekoladki (швейцарские шоколадки) i polski sernik (и польский сырник; sernik — польский творожный торт), papierosy i owoce (сигареты и фрукты). W drzwiach materializowały się i znikały (в дверях материализовывались и исчезали) niewyraźne sylwetki (неясные силуэты), pod lampą pojawiały się i znikały (под лампой появлялись и исчезали) purpurowe nogi (пурпурные ноги). Edek dostał kawy (Эдек получил = ему дали кофе), uspokoił się i zamilkł (он успокоился и замолчал), wyczerpany widocznie krótkim (видимо, утомленный коротким), acz energicznym przedstawieniem (но энергичным представлением).

Słuchałam tych fragmentów dialogu nietaktownie i z nadzwyczajnym zainteresowaniem. Alicja poszła robić kawę. Pomogłam jej z nadzieją, że prędzej wróci i Edek powie coś więcej. Potem trzeba było jeszcze donieść śmietankę, cukier, słone paluszki, więcej piwa, więcej koniaku, szwajcarskie czekoladki i polski sernik, papierosy i owoce. W drzwiach materializowały się i znikały niewyraźne sylwetki, pod lampą pojawiały się i znikały purpurowe nogi. Edek dostał kawy, uspokoił się i zamilkł, wyczerpany widocznie krótkim, acz energicznym przedstawieniem.

— A w ogóle to jeszcze nie koniec (а вообще-то еще не конец) — powiedziała nerwowo Alicja (нервно сказала Алиция), siadając koło mnie (присаживаясь возле меня). — Jeszcze przyjadą Włodzio i Marianne (еще приедут Владек и Марианн).

— Dobry Boże (Боже милостивый)! Też do ciebie (тоже к тебе)?!

— Też do mnie (тоже ко мне). Jeżeli Elżbieta i Leszek wyjadą przedtem (если Эльжбета и Лешек уедут = успеют уехать до этого), to będę ich miała gdzie położyć (то у меня будет куда их положить), ale jeśli nie (а если нет), to chyba im wynajmę hotel (тогда я им, наверное, сниму гостиницу). Lada dzień zabraknie mi bielizny pościelowej (со дня на день/вот-вот у меня не будет хватать/закончится постельное белье) … Co gorsza (хуже того), nie wiem (я не знаю), kiedy przyjadą (когда /они/ приедут), bo są w podróży (потому что они в путешествии = в дороге).