Александр Корсунский - Готская Испания

Скачивание начинается... Если скачивание не началось автоматически, пожалуйста нажмите на эту ссылку.
Жалоба
Напишите нам, и мы в срочном порядке примем меры.
Описание книги "Готская Испания"
Описание и краткое содержание "Готская Испания" читать бесплатно онлайн.
В книге рассматриваются условия поселения вестготов и других варварских племен в V в. на Пиренейском полуострове, аграрный строй готской Испании, формирование класса зависимого крестьянства из разорявшихся свободных германских общинников и испано-римских крестьян, а также из прежних рабов, вольноотпущенников и колонов. Большое внимание в монографии уделено возникновению класса феодалов из германской служилой знати и испано-римских крупных землевладельцев, образованию иерархической структуры земельной собственности и появлению частной власти магнатов над населением их имений. Объектом исследования является также социальная борьба в Испании V—VII вв. и создание раннефеодального государства.
222
Paul. Pell. Eucharist., v. 520.
223
CEur., 306.
224
CEur., 308.
225
А. д'Орс высказывает предположение будто в одном из фрагментов кодекса Эйриха имеется в виду продажа готских sortes (СЕur., 304.) (см. A. d Ors. Op. cit., р. 210). Однако фрагмент этот настолько испорчен, что ничего определенного о его содержании сказать нельзя.
226
См. А. И. Неусыхин. Ук. соч., стр. 287–290.
227
СЕur., 323; LVis, IV, 5, 5; IV, 2, 16 R.
228
CEur., 308: Ille vero qui falsa donatione circumventus aliquid in utilitate donatoris expendit, aut ab ipso donatore recipiat aut ab eius heredibus… CEur., 312. См. A. Gаrсia Gаllо. Nacionalidad у territorialidad del derecho en la epoca visigoda, p. 104.
229
CEur., 320:…si parentes sic transierint, ut nulla fuerit testamenti ratio, puella inter fratres aequalem in omnibus habeat portionem; quam usque ad tempus vitae suae usufructario iure possideat, post obitum vero suum terras suis heredibus derelinquat, de reliqua facultate faciendi quod voluerit… in eis potestatem… Здесь речь идет о дочери, ставшей монахиней. Но судя по началу испорченного текста этого фрагмента, подобный же порядок наследования применялся вообще по отношению к дочерям. См. К. Zeumеr. Ор. cit., NA Bd XXVI, S. 97.
230
CEur., 294: Venditionis haec forma servetur, ut, seu res, seu mancipia seu quodlibet animalium genus venditur… Cp. LVis., V, 4, 7: Vinditionis hec forma servetur, ut seu res aliquas vel terras seu mancipia vel quodlibet animalium genus venditur…
231
Fragm. Gaud. XIV:…neque vicissitudinem requirat.
232
LVis., IV, 2, 1: Ut sorores cum fratribus equaliter in parentum hereditatem succedant. Si pater vel mater intestati discesserint, sorores cum fratribus in omni parentum facultate absque aliquo obiectu equali divisione succedant.
233
LVis., IV, 2, 10: Has hereditates, que a materno genere venientibus, sive avunculis sive consubrinis seu materteris, relincuntur etiam temine cum illis, qui in uno propinquitatis gradu equales sunt, equaliter partiantur.
234
LVis., IV, 2, 9 Ch.: Nam iustum omnino est, ut, quos propinquitas nature consociat, hereditarie successionis ordo non dividat.
235
Ibid.: Femina ad hereditatem patris aut matris, avorum vel aviarum, tam paternorum quam maternarum, et ad hereditatem fratrum vel sororum sive ad has hereditates, que a patruo vel filio patrui, fratris etiam filio vel sororis relinquantur, equaliter cum fratribus veniant.
236
CEur., 327.
237
В Бревиарий Алариха вошло римское постановление сходного характера. См. LRVis., CTh. V, 1, 24 I.
238
LVis., IV, 2, 18 Ch.:…nepotes ex filio vel filia, qui patre vel matre supreste mortui fuerint, integram de rebus avi vel avie, quam fuerant pater eorum aut mater, si vixissent, habituri, percipiant portionem.
239
CEur., 328: Qui moritur, si avum paternum et maternum relinquit, ad avum paternum hereditas mortui universa perlineat. Но если оставались дед по отцу и бабка по матери, то они получали равные доли наследства.
240
LVis., IV, 2, 6 Ch.: Quotiens qui moritur, si avum paternum aut maternum relinquat, tam ad avum paternum quam ad avum maternum hereditas mortui universa pertineat… Et hec quidem equitas portionis de illis rebus erit, que mortuus conquisisse cognoscitur.
241
H. Brunner. Beitrage zur Geschichte des germanischen Wartrechts. Abhandlungen zur Rechtsgeschichte Bd II, Weimar 1931, SS. 222–223; К. Zеumеr. Op. cit., N. A., Bd. XXVI, SS. 140–141.
242
LVis., IV, 5, 1 Ch.:…ideo, abrogata legis illius sententia, qua pater vel mater aut avus sive avia in extraneam personam facultatem suam conferre, si voluissent, potestatem haberent, vel etiam de dote sua facere mulier quod elegisset in arbitrio suo consisteret; LVis., IV, 5, 2 Ch.: Quia mulieres, quibus dudum concessum fuerat de suis dotibus iudicare quod voluissent..
243
CEur., 319.
244
LVis., V, 2, 4.
245
В законе отмечается, что в случае недостойного поведения женщина утрачивает подаренное ей имущество; оно переходит не к ее детям, как это следовало бы ожидать, а к наследникам дарителя — ad heredos donatoris legitimos. CEur., 319.
246
G. de Lacoste. Essai sur les mejoras ou avantages legitimaires dans le droit espagnol ancien et moderne. Paris, 1910, pp. 29–35, 48, 70. К такому же мнению пришли А. Шульце и Э. Брук: см. А. Sсhultzе. Augustin und der Seelteil des germanischen Erbrechts. Leipzig 1928 SS. 10–11; Е. Е. Вruсk. Kirchenvater und soziales Erbrecht, 1956, SS. 152–153.
247
LRVis., Р. S. IV, 5, 6 I; LRVis., CTh., II, 19, 2 I: filiis… ut de inofficioso matris testamento proponant, id est si quarta debitae portionis suae filio dimissa non fuerit. В Бревиарий Алариха включены были также положения римского права, направленные против дарственных выдач, которые делались завещателем еще при жизни для того, чтобы уменьшить размеры обязательной доли, предоставляемой ближайшим наследникам. См. LRVis., CTh.. VIII, 5, 1; LRVis., Gr., VIII, 2.
248
Fragm. Gaud., IX.
249
LVis., V, 2, 5: Maritus si uxori sue aliquid donaverit, et ipsa post obitum mariti sui in nullo scelere adulterii fuerit conversata sed in pudicitia permanserit, aut certe si ad alium maritum honesta coniunctione pervenerit, de rebus sibi a marito donatis possidendi et post obitum suum, si filios non habuerit, relinquendi cui voluerit habeat potestatem.
250
LVis., V, 2, 4.
251
LVis., IV, 2, 15. Вообще же доход, полученный мужем или женой, делился между супругами поровну. LVis., IV, 2, 16 R. К. Цеймер предполагает, что в основе этого закона Реккесвннта лежит закон Эйриха. К. Zeumеr. Ор. cit., N. Д., Bd. XXVI, S. 122.
252
LVis., V, 2, 4; V, 2, 5. Cp. LVis., III, 1, 5 Ch.
253
LVis., IV, 5, 1 Ch.: Sane si filios sive nepotes habentes ecclesiis vel libertis aut quibus elegerint de facultate sua largiendi volumtatem habuerint, de quintam tantum partem iudicandi potestas illis indubitata manebit.
254
Ibid.:…Exheredare autem filios aut nepotes licet pro levi culpa inlicitum iam dictis parentibus erit, flagellandi tamen et corripiendi eos, quamdiu sunt in familia constituti, tam avo quam avie, seu patri quam matri potestas manebit.
255
Ibid.
256
G. de Lacoste. Ор. cit., p. 99.
257
LVis. IV, 5, 2:…decernimus, ut de dote sua mulier, habens filios aut nepotes, seu causa mercedis ecclesiis vel libertis conferre, sive cuicumque volnerit, non amplius quam de quarta parte potestatem habebit.
258
LVis., V, 2, 4.
259
LVis., III, 1, 5 Ch.:…non amplius in puelle vel mulieris nomine dotis titulo conferat vel conscribat, rebus omnibus intromissis, quam quod adpretiatum rationabiliter mille solidorum valere summam constiterit, adque insuper X pueros, X puellas et caballos XX sit illi conscribendi dandique concessa libertas. О различии между приданым (dos) жениха и morgengabe см. А. Sсhultze. Uber westgotisch-spanisches Eherecht. Leipzig, 1944, S. 47.
260
LVis., III, 1, 5 Ch.
261
LVis., III, 1, 5 Erv.
262
Form. Wis., 20: Ecce decem imprimis pueros totidemque puellas tradimus atque decem virorum corpora equorum, pari mulos numero; damus inter cactera et arma ordinis ut Getici est et morgingeba vetusti.
263
LVis., III, 1, 5 Ch.
264
Ibid.:…non oportebit unius tepiditate multis ad futurum damna nutriri. Обычное право вестготов, по-видимому, предусматривало, что домочадцы и ближайшие родственницы должны давать согласие на отчуждение движимого имущества. Такое положение, как отметил Инохоса, характерно для фуэрос периода реконкисты. См. Е. Нinоjоsа. Das germanische Element im spanischen Recht, S. 14.
265
См. ниже, гл. III, V, VIII.
266
LRVis., CTh., II, 20, 1; LRVis., Gr., VIII. 2.
267
LVis., IV, 5, 1 Erv.
268
Е. Th. Gaupp. Ор. cit.
269
F. Dаhn. Die Konige der Germanen, Bd. VI.
270
A. Halban. Ор. cit,
271
М. Torres у R. Prieto Bances. Instituciones economicas, sociales у politico-administrativas de la peninsula Hispanica durante los siglos V, VI у VII.
272
Заслуживает внимания также ряд работ, посвященных различным сторонам общественной жизни готской Испании, в частности, роли германского права в этом государстве (Е. Нinоjоsа. Ор. cit.; Th. Melicher. Ор. cit), коммендации и прекарию (С. Sanchez-Аlbornoz. Las Behetrias: La encomendacion en Asturias, Leon у Castilla. Idem. El «stipendium», hispano-godo у los origenes del beneficio praefeudal. Buenos Aires, 1947; Ch. Verlinden. Lesclavage dans lEurope medievale, t. 1. Peninsule iberique-France, Brugge, 1955).
273
В. Альтамира-и-Кревеа. История Испании, т. I, стр. 72.
274
F. Dаhn. Ор. cit, Bd. VI, SS. 157–158.
275
М. Тоrrеs у R. Prietо Bances.Op, cit, pp. 189–190.
276
См. ниже: «Библиография цитированных источников и литературы».
277
L. Sсhmidt. Geschichte der deutschen Stamme bis zum Ausgang der Volkerwanderung, I, Abth, Berlin, 1910, SS. 222–280; «Historia de Espana», dirig. por R. Menendez Pidal, t. III, р. 55; А. Ваllesteros у Beretta. Historia de Espana, t. I, р. 898; W. Reinhаrt. La tradicion visigoda en el nacimiento de Castilla. «Estudios dedicados a Menendez Pidal», t. I. Madrid, 1950, р. 537; L. de Vаldeavellano. Historia de Espana, р. 320.
278
К. Zеi?. Die Grabfunde aus dem spanischen Westgotenreich. Berlin und Leipzig, 1934, S. 136, Anm. 2; Р. de Раlоl Sаlеllas. Fibulas у broches de cinturon de epoca visigoda en Cataluna. AEA, t. XXIII, Madrid, 1950, pp. 73–98.
279
См. В. Ф. Шишмарев. Очерки по истории языков Испании. М-Л., 1941, стр. 71–73; Е. Gаmillsсhеg. Romania Germanica, Bd. I. Berlin und Leipzig, 1934, SS. 357–358. Однако в некоторых районах, например, в Старой Кастилии, плотность готского населения была выше, чем в остальных частях страны (см. W. Reinhаrt. Uber die Territorialitat der westgotischen Gesetzbucher. ZSSR, Germ. Abth., Bd. 68, 1951, SS. 350–352).
280
Лишь при Эйрихе к вестготам присоединился небольшой отряд остготов под командованием Теодомира (Iord. Getica, cap. 56). В VI в. вестготами было поглощено свевское королевство, находившееся в западной части Пиренейского полуострова.
Подписывайтесь на наши страницы в социальных сетях.
Будьте в курсе последних книжных новинок, комментируйте, обсуждайте. Мы ждём Вас!
Похожие книги на "Готская Испания"
Книги похожие на "Готская Испания" читать онлайн или скачать бесплатно полные версии.
Мы рекомендуем Вам зарегистрироваться либо войти на сайт под своим именем.
Отзывы о "Александр Корсунский - Готская Испания"
Отзывы читателей о книге "Готская Испания", комментарии и мнения людей о произведении.