Агата Кристи - Бездакорная пакаёўка (на белорусском языке)

• Название: Бездакорная пакаёўка (на белорусском языке)
• Автор: Агата Кристи
• Жанр: Детектив

---

- Мэры Хiгiнс, - паправiў iнспектар Слэк.

- Гэта другая пакаёўка. А я гавару пра Глэдзiс Холмс. Дзёрзкая дзяўчына, i не кожнаму падабаецца мець з ёю справы, але яна сумленная, а гэта, прызнацца, вельмi важна.

- Наколькi мне вядома, яе нi ў чым не абвiнавачваюць, - сказаў iнспектар.

- Ага, я ведаю, абвiнавачання няма, але ад гэтага не лепей. Таму што, бачыце, людзi ўсё пляткараць. Я ведала, што дрэнна раскажу. Увогуле, я хачу сказаць, што цяпер важна знайсцi Мэры Хiгiнс.

- Вядома, - вырвалася ў iнспектара Слэка. - У вас ёсць якiя-небудзь меркаваннi наконт гэтага?

- Праўду кажучы, ёсць, - сказала мiс Марпл. - Можна задаць вам адно пытанне? Цi маюць якое-небудзь значэнне адбiткi пальцаў?

- А, - вымавiў iнспектар Слэк. - Вось тут дык яна была хiтрэйшая за нас i працавала або ў гумавых пальчатках, або ў простых. Яна была вельмi асцярожная, усё выцерла ў сваёй спальнi i ў другiх пакоях. Нiдзе не знайшлi нiводнага адбiтка пальцаў!

- Калi б у вас былi адбiткi яе пальцаў, гэта памагло б вам?

- Магчыма, мадам. Яны могуць быць вядомыя ў Скотланд-Ярдзе. Я ўпэўнены, гэта не першая яе справа!

Мiс Марпл кiўнула галавою. Яна адчынiла сумку i дастала з яе маленькую скрыначку. Усярэдзiне, асцярожна замацаванае на вугалках ватаю, ляжала маленькае люстэрка.

- Маё люстэрка, - тлумачыла мiс Марпл. - На iм адбiткi пальцаў пакаёўкi. Па-мойму, яны павiнны захавацца: перад тым як падняць люстэрка, яна трымала ў руках лiпкую цукерку.

Iнспектар Слэк вылупiў вочы.

- Вы ўзялi адбiткi пальцаў наўмысна?

- Вядома.

- Ужо тады вы падазравалi яе?

- Разумееце, мне здалося, што яна занадта добрая, каб быць сапраўднаю. Так я i сказала мiс Лавiнii. Але яна проста не захацела зразумець майго намёку! Ведаеце, iнспектар, я не веру ў iдэальных людзей. У большасцi з нас ёсць недахопы, а ў хатняй прыслугi яны распазнаюцца вельмi хутка!

- Ну што ж, - сказаў iнспектар, прыходзячы ў сябе, - я вам вельмi ўдзячны. Мы пашлём адбiткi пальцаў у Скотланд-Ярд i паглядзiм, што яны нам скажуць.

Ён змоўк. Мiс Марпл схiлiла галаву набок i паглядзела на яго.

- А вы не лiчыце патрэбным, iнспектар, прыгледзецца блiжэй да дома?

- Што вы хочаце сказаць, мiс Марпл?

- Гэта вельмi цяжка растлумачыць, але калi вы сустракаеце нешта дзiўнае, вы заўважаеце яго. Хоць часцей за ўсё гэтае незвычайнае - дробязь. Я адчувала гэта заўсёды: я маю на ўвазе Глэдзiс i справу з брошкаю. Яна - сумленная дзяўчына; яна не брала гэтай брошкi. Тады чаму мiс Скiнер западозрыла яе? Сама мiс Скiнер не дурная, зусiм не дурная! Чаму ж яна так хацела пазбавiцца ад дзяўчыны, якая была добрай служанкаю, калi знайсцi новую прыслугу вельмi цяжка? Гэта было незвычайна, разумееце. Таму я зацiкавiлася. Вельмi зацiкавiлася. I заўважыла яшчэ адну дзiўную рэч! Мiс Эмiлiя - iпахондрык, але яна - першы iпахондрык, хто адразу не запрасiў хоць якога-небудзь доктара. Iпахондрыкi любяць дактароў. Мiс Эмiлiя - не!

- На што вы намякаеце, мiс Марпл?

- Я намякаю на тое, што мiс Лавiнiя i мiс Эмiлiя - дзiўныя людзi. Мiс Эмiлiя ўвесь час праводзiць у цёмным пакоi. I калi яе валасы - не парык, я... я з'ем свой шыньён! I вось што я скажу: вельмi можна худой, бледнай жанчыне з сiвымi валасамi, якая ўвесь час хныкае, стаць кругленькай, з ружовымi шчочкамi i чорнымi валасамi. I нiхто, я ўпэўненая, нiколi не бачыў разам мiс Эмiлiю i Мэры Хiгiнс.

Хапае часу, каб зрабiць адбiткi ўсiх ключоў, хапае часу, каб даведацца ўсё пра другiх кватарантаў, пасля пазбаўляюцца ад мясцовай дзяўчыны. I вось аднойчы ўначы мiс Эмiлiя робiць хуткую прагулку праз вёску i на другi дзень прыязджае на станцыю як Мэры Хiгiнс. I потым, у зручны момант, Мэры Хiгiнс знiкае i пакiдае пасля сябе шум i гвалт. Я скажу вам, iнспектар, дзе вам знайсцi яе. На канапе мiс Эмiлii Скiнер! Вазьмiце ў яе адбiткi пальцаў, калi вы не верыце мне, i пераканаецеся, што я кажу праўду! Пара спрытных зладзеек вось хто такiя Скiнеры, i я не сумняваюся, што яны робяць гэтыя справы з тымi, хто хавае крадзенае, не ведаю, як вы iх там называеце. Але гэтым разам яны не знiкнуць з крадзенымi рэчамi. Я не магу дапусцiць, каб сумленная рэпутацыя дзяўчыны з нашай вёскi была сапсавана. Глэдзiс Холмс з сумленнем чыстым, як крышталь, i ўсе павiнны пра гэта ведаць! Добрага вам здароўя!

I пакуль iнспектар Слэк апамятаўся, мiс Марпл з дастойным выглядам пакiнула кабiнет.

- Фю! - прысвiснуў ён. - Дзiўна, калi гэта праўда.

Неўзабаве ён пераканаўся, што гэта так.

Палкоўнiк Мэлчэт падзякаваў Слэку за хуткае расследаванне, а мiс Марпл запрасiла на гарбату Глэдзiс з Эднаю i сур'ёзна пагаварыла з Глэдзiс, параiла ёй знайсцi добрую работу i трывала асталявацца.