Вадим Грушевский - Исландские сказки / Íslensk ævintýri

• Название: Исландские сказки / Íslensk ævintýri
• Автор: Вадим Грушевский
• Жанр: Иностранные языки
• Год: 2014
• ISBN: 978-5-7873-0797-9

Сказки Исландии, представленные в настоящем издании, адаптированы (без упрощения текста оригинала) по методу Ильи Франка. Уникальность метода заключается в том, что запоминание слов и выражений происходит за счет их повторяемости, без заучивания и необходимости использовать словарь.

Это занимательное и несложное чтение поможет вам войти в мир исландского языка.

---

„Nei (нет).“

„Hvar eru þau nú (где они теперь)?“

„Þau fóru út í skóg í morgun (они ушли в лес утром; í morgun – сегодня утром; morgunn – утро).“

„Hvað starfa þau þar (чем они там занимаются; starfa – работать, трудиться)?“

„Þau fóru með hálft ellefta svín þangað (они пошли с десятью с половиной свиньями: «с половиной одиннадцатой свиньи» туда; hálfur – половина) og ætluðu að gæta þeirra (чтоб выгулять их там; gæta – присматривать).“

„Ósköp ert þú orðinn stór, sonur góður,“ mælti Rauðskeggur.

„O, ekki held ég það geti nú heitið,“ segir Báráður.

„Eru þau heima, karl og kerling?“ spyr Rauðskeggur.

„Nei.“

„Hvar eru þau nú?“

„Þau fóru út í skóg í morgun.“

„Hvað starfa þau þar?“

„Þau fóru með hálft ellefta svín þangað og ætluðu að gæta þeirra.“

„Með hálft ellefta svín (с десятью с половиной свиньями),“ segir Rauðskeggur (говорит Рыжебородый), „það er ómögulegt (это невозможно; ómögulegur – невозможный; mögulegur – возможный). Annaðhvort hafa þau hlotið að vera tíu eða ellefu (их должно было быть либо десять, либо одиннадцать; annaðhvort…eða – или…или; hljóta – быть должным). Eða hvernig getur þú fullvissað mig um það (иначе как ты можешь убедить меня в том; fullvissa – уверять; vissa – уверенность), sonur góður (сынок), að það hafi verið hálft ellefta svín (что было десять с половиной свиней), sem þau fóru með (с которыми они пошли)?“

„Ég segi þér það ekki (я тебе этого не скажу), nema þú lofir mér að vera í sjö ár enn hjá móður minni (если только не позволишь мне побыть ещё семь лет у матушки),“ segir Báráður (отвечает Баурауд).

„Það má ég alls ekki (это уж я никак не могу сделать),“ mælti Rauðskeggur (сказал Рыжебородый), „því að þá verður þú orðinn mitt ofurefli (ведь тогда ты станешь сильнее меня; ofurefli – превосходство сил; ofur – весьма; крайне; очень; efli – сила; efla – усиливать).“

„Með hálft ellefta svín,“ segir Rauðskeggur, „það er ómögulegt. Annaðhvort hafa þau hlotið að vera tíu eða ellefu. Eða hvernig getur þú fullvissað mig um það, sonur góður, að það hafi verið hálft ellefta svín, sem þau fóru með?“

„Ég segi þér það ekki, nema þú lofir mér að vera í sjö ár enn hjá móður minni,“ segir Báráður.

„Það má ég alls ekki,“ mælti Rauðskeggur, „því að þá verður þú orðinn mitt ofurefli.“

Hvort sem þeir þráttuðu lengur eða skemur um þetta (долго ли коротко ли они об этом препирались; lengur – дольше; длиннее; skemur – короче), þá fór svo að lokum (но наконец так случилось: «тогда пошло так наконец»), að Rauðskeggur lofaði Báráði að vera sjö ár enn hjá móður sinni (что позволил Рыжебородый Баурауду побыть ещё семь лет у матери), ef hann segði sér (если скажет ему), hvernig það væri lagað með svínin (как такое можно устроить со свиньями; laga – устраивать; приводить в порядок). Báráður er þá ekki seinn á sér (Баурауд тогда не медля; seinn – медленный), hleypur inn í svínastíuna (побежал в свиной хлев; svínastía – хлев; svín – свинья; stía – хлев), tekur hálfa svínið (берёт полсвиньи), fleygir því í Rauðskegg og segir (бросает её Рыжебородому и говорит; fleygja – бросать):

„Þarna er hálft svín (вот полсвиньи), hinn helminginn batt ég á bak á einu lifandi svíni (другую половину привязал я к спине живой свиньи; lifandi – живой), svo að þau fóru með hálft ellefta svín út í skóginn (вот так и пошли они с десятью с половиной свиньями в лес).“

„Ó, svei kerlingunni (вот чёртова баба), sem soðið drakk og beinin át (что отвар выпила и кости съела). Hvorki ætlaðist ég til, að í þér yrði aflið né vitið (ведь хотел я, чтоб у тебя ни силы, ни ума не было),“ segir Rauðskeggur og rýkur af stað (бормочет Рыжебородый и испаряется; rjúka af stað – смываться; быстро уходить; rjúka – испаряться; дымиться).

Hvort sem þeir þráttuðu lengur eða skemur um þetta, þá fór svo að lokum, að Rauðskeggur lofaði Báráði að vera sjö ár enn hjá móður sinni, ef hann segði sér, hvernig það væri lagað með svínin. Báráður er þá ekki seinn á sér, hleypur inn í svínastíuna, tekur hálfa svínið, fleygir því í Rauðskegg og segir: „Þarna er hálft svín, hinn helminginn batt ég á bak á einu lifandi svíni, svo að þau fóru með hálft ellefta svín út í skóginn.“

„Ó, svei kerlingunni, sem soðið drakk og beinin át. Hvorki ætlaðist ég til, að í þér yrði aflið né vitið,“ segir Rauðskeggur og rýkur af stað.

„Blessuð veri móðir mín fyrir það (дай бог здоровья моей матушке за это),“ segir Báráður og sat nú inni (говорит Баурауд и сидит дома), þar til karl og kerling komu heim (пока не пришли мать с отцом домой). Urðu þau mjög glöð (очень обрадовались они), þegar þau sáu Báráð og spurðu (увидев Баурауда, и спросили), hvort enginn hefði komið (не приходил ли кто). Hann sagði þeim sem var og það með (он рассказал им, что было и что), að Rauðskeggur ætlaði að lofa honum að vera hjá þeim sjö ár enn (Рыжебородый позволил ему побыть с ними ещё семь лет). Gleði þeirra karls og kerlingar var ósegjanlega mikil yfir þessu óvænta láni (несказанной: «несказанно большой» была радость мужа с женой этой неожиданной удаче; ósegjanlegur – несказанный; segja – сказать; óvæntur – неожиданный; lán – залог; удача).

„Blessuð veri móðir mín fyrir það,“ segir Báráður og sat nú inni, þar til karl og kerling komu heim. Urðu þau mjög glöð, þegar þau sáu Báráð og spurðu, hvort enginn hefði komið. Hann sagði þeim sem var og það með, að Rauðskeggur ætlaði að lofa honum að vera hjá þeim sjö ár enn. Gleði þeirra karls og kerlingar var ósegjanlega mikil yfir þessu óvænta láni.

Skammt frá kotinu var kóngsríki (недалеко от хутора было королевство; skammt – недалеко; кратко; skammur – краткий; kóngsríki – королевство; kóngur – король; ríki – королевство). Þangað gekk Báráður oft (туда ходил Баурауд часто), því að honum þótti dauflegt heima (потому что дома ему было скучно; dauflegur – скучный; daufur – ленивый; неинтересный; глухой). Bar þar margt fyrir augu (было там на что посмотреть: «много для глаза»), sem honum þótti gaman að sjá (на что ему нравилось смотреть; gaman – веселье), en sérstaklega hafði hann gaman af að líta eftir öllu smíði (особенно нравилось ему наблюдать за всеми ремесленниками; sérstaklega – особенно; sérstakur – особенный; líta eftir e-m – наблюдать за кем-л.; smíður – кузнец; слесарь; столяр; ремесленник), einkum húsasmíði (в особенности за строителями; einkum – особенно; húsasmíður – строитель; hús – дом).

Skammt frá kotinu var kóngsríki. Þangað gekk Báráður oft, því að honum þótti dauflegt heima. Bar þar margt fyrir augu, sem honum þótti gaman að sjá, en sérstaklega hafði hann gaman af að líta eftir öllu smíði, einkum húsasmíði.

Einu sinni fór hann til kóngsins (однажды пошёл он к королю) og bað hann að gefa sér spýtur (и попросил его дать ему досок; spýta – палочка; колышек; спичка). Kóngur spurði (король спросил), hvað hann ætlaði að gera með þær (что он с ними собирается делать = на что они ему). Báráður kvaðst ætla að reyna að smíða hús úr þeim (Баурауд ответил, что хочет попробовать построить из них дом; reyna – пробовать; стараться). Konungur gaf honum þá eins mikinn við (король дал ему тогда и много брёвен; viður – древесина) og hann vildi í húsið og smíðatól (которые ему нужны были для дома, и инструменты; eins…og – как…так и; smíðatól – инструменты; tól – инструмент; smíða – изготовлять, делать, строить). Tekur Báráður þá að flytja viðinn heim að kotinu (берётся тогда Баурауд отнести брёвна домой на хутор; flytja – перевозить) og byrjar á hússmíðinni (и начинает строительство; byrja – начинать; hússmíði – строительство; smíði – работа; изделие). Er hann að þessu smíði í sjö ár (занят он этой работой семь лет). Húsið var fremur óbrotið og lítið (дом вышел довольно простым и маленьким; fremur – довольно; óbrotinn – простой; brotinn – сложенный; brjóta – складывать), með einum glugga (с одним окном), og lágu stigar tveir upp í hann (и было: «лежало» в нём две лестницы; stigi – лестница), annar inni í húsinu (одна внутри дома), en hinn úti (другая – снаружи), og náðu þeir saman uppi í glugghúsinu (и соединялись они наверху на чердаке; ná saman – соединяться; glugghús – чердак).

Einu sinni fór hann til kóngsins og bað hann að gefa sér spýtur. Kóngur spurði, hvað hann ætlaði að gera með þær. Báráður kvaðst ætla að reyna að smíða hús úr þeim. Konungur gaf honum þá eins mikinn við og hann vildi í húsið og smíðatól. Tekur Báráður þá að flytja viðinn heim að kotinu og byrjar á hússmíðinni. Er hann að þessu smíði í sjö ár. Húsið var fremur óbrotið og lítið, með einum glugga, og lágu stigar tveir upp í hann, annar inni í húsinu, en hinn úti, og náðu þeir saman uppi í glugghúsinu.

Þegar þessi sjö ár eru liðin (когда пролетели эти семь лет) og afmælisdagurinn kemur (и наступил день рождения), þegar Báráður er 21 /tuttugu og eins/ árs (когда Баурауду исполнился 21 год), segir hann við karl og kerlingu (говорит он отцу с матерью): „Nú verður sjálfsagt ekkert undanfæri (теперь, разумеется, не будет никакого выхода; sjálfsagt – разумеется; sjálfur – сам; segja – сказать; undanfæri – выход; undan – из-под; færi – возможность). Ég verð að fara með Rauðskegg (я пойду с Рыжебородым), þegar hann kemur (когда тот придёт). Ég held, að það sé bezt, að þið séuð heima í dag (думаю, что лучше вам быть дома сегодня), því að í sjálfu sér gildir það einu (раз уж нет разницы; í sjálfu sér – само по себе; það gildir einu – неважно; не имеет значения; gilda – равняться; быть действительным; стоить), hvort þið sjáið mig fara eða ekki (увидите ли вы как я ухожу или нет).“

Þegar þessi sjö ár eru liðin og afmælisdagurinn kemur, þegar Báráður er 21 /tuttugu og eins/ árs, segir hann við karl og kerlingu: „Nú verður sjálfsagt ekkert undanfæri. Ég verð að fara með Rauðskegg, þegar hann kemur. Ég held, að það sé bezt, að þið séuð heima í dag, því að í sjálfu sér gildir það einu, hvort þið sjáið mig fara eða ekki.“