» » » » Кэтрин Людвиг Янсен - Мария Магдалина


Авторские права

Кэтрин Людвиг Янсен - Мария Магдалина

Здесь можно скачать бесплатно "Кэтрин Людвиг Янсен - Мария Магдалина" в формате fb2, epub, txt, doc, pdf. Жанр: История, издательство М.: Вече, 2007.— 512 с. : ил., год 2007. Так же Вы можете читать книгу онлайн без регистрации и SMS на сайте LibFox.Ru (ЛибФокс) или прочесть описание и ознакомиться с отзывами.
Кэтрин Людвиг Янсен - Мария Магдалина
Рейтинг:
Название:
Мария Магдалина
Издательство:
М.: Вече, 2007.— 512 с. : ил.
Жанр:
Год:
2007
ISBN:
978-5-9533-1942-3
Скачать:

99Пожалуйста дождитесь своей очереди, идёт подготовка вашей ссылки для скачивания...

Скачивание начинается... Если скачивание не началось автоматически, пожалуйста нажмите на эту ссылку.

Вы автор?
Жалоба
Все книги на сайте размещаются его пользователями. Приносим свои глубочайшие извинения, если Ваша книга была опубликована без Вашего на то согласия.
Напишите нам, и мы в срочном порядке примем меры.

Как получить книгу?
Оплатили, но не знаете что делать дальше? Инструкция.

Описание книги "Мария Магдалина"

Описание и краткое содержание "Мария Магдалина" читать бесплатно онлайн.




Автор исследует происхождение и становление культа Марии Магдалины, рассматривая как средневековые проповеди, так и реакцию тех, кто слушал их из уст монахов нищенствующих орденов. В более широком смысле книга представляет собой исследование религиозной средневековой культуры, где на примере образа известной святой открывается богатый символический мир позднего Средневековья. Автор пытается объяснить, почему в этот период Мария Магдалина стала — после Девы Марии — самой почитаемой святой, а также раскрывает всю палитру социальных значений образа равноапостольной святой Марии Магдалины.




Печатается с разрешения Литературного агентства «Синопсис»© ООО «Издательский дом «Вече», 2007





572

«Urbevetani enim magnum festum agerent, si fons in medio ipsius civitatis erumperet, sicut filii Israel gavisi sunt quando egresse sunt aque largissime de silice percusso bis a Moyse, ita ut et populus biberet… Sic et omnes peccatores salutem animarum sitientes et desirantes ablui a peccatis, gaudere debent super hoc quod dominus fecit beatam Mariam Magdalenam velut fontem redundantissimum in medio ecclesie sue in quo possint peccatores abluere sordes suas». MS AGOP XIV. 35, f. 180r; RLS 4: 947. Хотя Питра опубликовал эту проповедь в «Analecta novissima spicilegii solesmensis altera continuato», 2 т. (Frascati: Typus Tusculanus, 1883), т. 2, с. 341–342, я предпочитаю цитировать по рукописи. В издании Питра из этой проповеди изъят значительный по объему кусок текста, и оно не внушает полного доверия.

573

«Tunc ista beata planxit peccata sua ad dominum est conversa. Et in die ilia facta est ipsa fons. Patens et sibi et aliis. Tunc enim dominus percussit cor eius quod erat induratum quasi lapis et quasi malleatoris incus verbo suo». MS AGOP XIV. 35, f. 180v. Этого отрывка нет в издании Питра. Уго де Прато Флоридо обращается к этому образу, когда говорит об одном из атрибутов Марии Магдалины, алавастровом сосуде: «Alabastrum unguenti est cor plenum contritioni. Quia sicut unguentum vulnera sanat ita contritio peccata delet quod minutatim frangi debet ad pedes Christi et evacuari. Id est coram sacerdote qui est vicarius Christi». MS Vail. C. 80, f. 56v; в RLS нет.

574

«Foemina» в «Reductorium» (Anvers, 1669), цит. по Лоуэрс «Noli me tangere, c.256. О Берсуире см. «Dictionnaire des lettres framaises. Le Moyen Age» (Paris: Fayard, 1992), 1161–1162.

575

«Nigra sum sed formosa [Cant. 1:5]… quia denigrata fui et deformata multitudine peccatorum et deus reformavit me et formosam fecit decore virtutum et gratiarum». MS AGOP XIV. 35, ff. 181v-182r; RLS 4:98.

576

«Нес mundata fuit et purificata et a negretudine in candorem mutata. Per profluvium lacrimarum et per ignem caritatis. Non enim legimus in canone scripture de tznto profluvio lacrimarum alicuius sicut istius que lacrimis rigavit pedes domini». MS AGOP XIV. 35, f. 183r.

577

«Quae quidem lachrymae tres magnas efficacias habuerunt. Primo fecerunt ipsam totam mundam… Secundo fecerunt sibi serenam conscientiam… Tertio in ipsa aqua lachrymarum submersa sunt omnia crimina eius». Sermones Quadragesimales eximii Doctoris Fratris Iacobi de Voragine, Ordinis Praedicatorum, quondam Archiepiscopi Ianuensis (Venice: Iohannes Baptista Somaschus, 1571), 161–162.

578

Тентлер Грех и исповедь, с. 19.

579

Литература об исповеди обширна; лучше начать с Истории Ли, т. 1, с. 250–255, и т. 2, с. 415–418; Amedee Teetaert La confession aux lanques dans l’eglise latine depuis le VIIIe jusqu’au XIVe siecle (Paris: J. Gabalda, 1926); Michaud-Quantin Sommes de casuistique; L. Braeckmans Confession et communion au moyen Bge et au concile de trente (Gembloux: J. Duculor, 1971) и Томас Тентлер Грех и исповедь. Недавно ученые, следом за Ли, завершили исследования, в которых это таинство рассматривается как инструмент общественного контроля во времена Средневековья; см. Roberto Rusconi De la pr0dication a la confession: transmission et controle de modeles de comportment au XIIIe siecle в Faire Croire: Modalites de la diffusion et de la reception des messages religieux du XIIe au XVe siecle (Collection de l’Ecole Frangaise de Rome, т. 51) (Rome: l’Ecole Frangaise de Rome, 1981), 67–85; Alexander Murray Confession as a Historical Source in the Thirteenth Century в The Writing of History in the Middle Ages (очерки, представленные Ричарду Уильяму Саутерну), под ред. Р.Г.К. Дэвиса и Дж. М. Уоллеса-Хадрилла (Оксфорд: Кларендон Пресс, 1981 г.), с. 275–322; очерки Николь Бериу Autour de Latran IV (1215): La naissance de la confession moderne et sa diffusion; Jacques Berlioz Images de la confession dans la predication au debut XIVe siecle. L’exemple de l’Alphabetum Narrationum d’Arnold de Liege; Herve Martin Confession et controle social k la fin du moyen age в сборнике Pratiques de la confession. Des peres desert a Vatican II (Paris: Cerf, 1983); и Alexander Murray Confession before 1215, Transactions of the Royal Historical Society, 6-й выпуск, 3 (1993 г.): с. 51–81.

580

«Et ad Christum venit et lavit se in interius lacrimis contritionis et aqua confessionis». MS BAV Vat. lat. 1251, f. 16r.

581

«Sequitur lavit se duplici aqua debet anima penitens lavare se aqua contritionis et confessionis». Ibid., f. 16v.

582

«Nahaman significat peccatorem quia leprosus erat. Hie debet venire ad Elyseum id est Christum salvatorem nostrum qui docet leprosos id est peccatores mundare se per confessionem hoc est aqua iordanis». Ibid.

583

MS BAV Borgh. 66, f. 175v; RLS 2:493 и ibid. ff. 176v-178r; RLS 2: 495–497. Существует немало образных описаний исповеди. Для Хью Сентшерского она являлась очистительным выплевыванием яда, MS Angelica 1057, f. 168v. Сервасанто да Фаэнца сравнивал исповедь с генеральной уборкой дома, MS Antoniana 490, f. 104v, а Бертольд Регенсбургский считал ее способом удаления ядовитого вещества (в данном случае свинца) из раны, MS BAV Pal. lat. 138, f. 81v.

584

«Sicut vero ancilla non bene lavat pannos suos si eos plicatos et involutos in aqua proiciat immo oportet quod explicet eos quoslibet singillatim. Sic confidens debet peccata mortalia explicare et qualibet confessione fricare». MS BAV Vat. lat. 1250 P. II, f. 69r.

585

Lo specchio di vera penitenzia, под ред. Марии Ленардон (Florence: Florentina, 1925), 180–181. Lo specchio сначала была сборником великопостных проповедей, произнесенных в 1354 году. Затем, по настоянию своей аудитории, Пассаванти переработал их в религиозные сочинения для публичного чтения на народном языке.

586

Тентлер Грех и исповедь, с. 82–83.

587

Specchio de’peccati, под ред. Фратеско дел Фуриа (Florence: Tipografia all’Insegna di Dante, 1828), 86.

588

Исповедальня лишь в семнадцатом столетии становится обязательным элементом внутреннего убранства церкви.

589

«Fuit digna erubescentia. Et hoc est quod sequitur stans retro… Et est confusio adducens gratiam et gloriam. Hoc est in contra multos qui in nullo erubescunt sed rident dum confitentur». MS Vail. C. 80, f. 56v. Как Альдобрандино Кавальканти, MS BAV Borgh. 175, f. 28v; RLS 1:342, так и Евдей Шаторуский, у Бериу в «Марии Магдалине», упоминают о проблеме смеха во время исповеди.

590

Лк. 7:38: «Primum est exemplum puridos de culpa commissa. Cuius signum est quia retro stetit. Unde stans retro etc. et merito quia multa et publica peccata commiserat». MS BAV Borgh. 175, f. 28r; RLS 1:341.

591

В «Ad fratres de poenitentia», переизданном у Жерара Жиля Меерссемана, Dossier de l’ordre de la penitence au XIIIe siecle (Spicilegium Friburgense, vol.7) (Fribourg: Editions Universitaires).

592

Проповедь IX, PL 158, 271–272.

593

«Ista patent in evangelio ubi de confessione non agitur quia non fuit ei necessaria cum sacerdos qui earn absolvit sciret omnia peccata eius nude et aperte et omnes circumstantias peccatorum et videret etiam contritionem cordis sufficientiem ad delenda eius peccata. Possible est etiam ea aliqua verba dixisse in quibus fatebatur se esse peccatricem etsi non legatur in evangelio». MS BAV Borgh. 175, f. 28v.

594

Отсутствие текста исповеди святого Петра породило для богословов и проповедников те же самые проблемы. См. Абеляр Этика.

595

«Quamvis enim ante mortem Christi et sacramentalis confessionis institutionem sufficerent ad istam peccati remissionem dolor cordi cum lachrymis corporalibus vel etiam mentalibus, sicut apparuit de ista magdalena hie et de petro. Luc. xxii. Ex quo tamen fuit instituta sacramentalis confessio post mortem salvatoris, non sufficiunt… ad peccati remissionem dolor cordis cum lachrymis, sed requiritur necessario verbalis confessio: peccati expressio facta coram illo qui potest solvere et ligare». Проповедь 217, Sermones Bertrandi de tempore et de sanctis. Una cum quadragesimali epistolari. (Страсбург: Георг Хуснер, ок. 1500 г.), с непронумерованными страницами.

596

«Noli, Domine, indignari ancillae tuae quod importuna me ingero, quod impudens adsto, quod inter delicias gemitus prodo, quod inter epulas lacrymas fundo, quod contristo convivas, quod impedio discumbentes; non possum amplius sustinere, non possum differre, non possum usque post convivium expectare, quia necessitas urget, anxietas angit, amaritudo conturbat, terret formido, moles peccatorum me premit, funes iniquitatum me constringunt, culpa me torquet, conscientia me mordet. Ego sum, Domine, infelix femina, misera mulier, turpis notitia, turpitudine nota, foetens corpore, foeta mente, plena sceleribus, onerata peccatis… Confiteor et cognosco quod digna sum confusione, perditione, damnatione; sed tu, Domine, miserere, qui pro miseris advenisti, propitiare qui pro pecccatoribus descendisti. Ego quidem indigna sum exaudiri; sed tu, Domine, dignus es audire, ideoque indignam exaudi, quia quidquid ultra possim ignoro nisi quod in conspectu tuo dolorem lacrymis manifesto». MS BAV Arch/ Cap. S. Petri D. 211, ff/ 79r—79v. Этот отрывок взят из проповеди, которая вскоре будет опубликована полностью. См. главу 2, прим. 52.

597

Мне известны только две проповеди, где воссоздан текст исповеди Марии Магдалины. Авторство первой проповеди некогда приписывали Одо Клюнийскому, PL 133, 715, вторая проповедь принадлежит перу Бернардино Сиенскому, проповедь 66 в Opera Omnia, т. 3 (1956 г.), с. 421–422. Гуманист и агиограф Бонинус Момбрициус также написал исповедь в сочиненное им vita святой в Sanctuarium seu vitae sanctorum, 2 т. (Hildesheim-New York: Georg Olms Verlag, 1978), 182.

598

Meditations on the Life of Christ: An Illustrated Manuscript of the Fourteenth Century, перев. Исы Рагуза, под ред. Исы Рагуза и Розали Т. Грин (Принстон: издательство Принстонского университета, 1961 г.), с. 170—71; Iohannes de Caulibus Meditaciones vitae christi olim Bonaventuro attributae, под ред. М. Сталлингс-Теени, СССМ 153 (1997), 111–112; The Life of Mary Magdalen (London: John Lane, The Bodley Head, 1904), 39–40; Vita di Maria Maddalena» в Vite de’santi padri, под ред. Бартоломео Сорио и А. Рагели (Milan: Ufficio generale di commissioni ed annunzi, без даты), 336.

599

La confessione di Maria Magdalena (Padua: Alberto di Stendal, ок. 1474 г.), 1. См. также La confessione di Maria Magdalena (Венеция и Тревизо: Анджело Ригеттини, 1621 г.) и La rappresentazione et conversione di Santa Maria Maddalena (Venice: Alessandro de’Vecchi, 1606).

600

La confessione, 4.

601

Золотая легенда, т. 1, с. 382. Ремиджио: «Item ponentem cedulam sub palla altaris». MS Flor. Naz. Conv. Sopp. D. 1.937, f. 232r; RLS 5:806. Миниатюру см. MS BAV Vat. lat. 8541, f. 104r. Сборник легенд см. Heiligenleben. Ungarisches Legendarium Cod. Vat. lat 8541 (факсимильное издание и комментарий) (Цюрих: Белсер, 1990 г.), и глава 11, прим. 62.


На Facebook В Твиттере В Instagram В Одноклассниках Мы Вконтакте
Подписывайтесь на наши страницы в социальных сетях.
Будьте в курсе последних книжных новинок, комментируйте, обсуждайте. Мы ждём Вас!

Похожие книги на "Мария Магдалина"

Книги похожие на "Мария Магдалина" читать онлайн или скачать бесплатно полные версии.


Понравилась книга? Оставьте Ваш комментарий, поделитесь впечатлениями или расскажите друзьям

Все книги автора Кэтрин Людвиг Янсен

Кэтрин Людвиг Янсен - все книги автора в одном месте на сайте онлайн библиотеки LibFox.

Уважаемый посетитель, Вы зашли на сайт как незарегистрированный пользователь.
Мы рекомендуем Вам зарегистрироваться либо войти на сайт под своим именем.

Отзывы о "Кэтрин Людвиг Янсен - Мария Магдалина"

Отзывы читателей о книге "Мария Магдалина", комментарии и мнения людей о произведении.

А что Вы думаете о книге? Оставьте Ваш отзыв.